Autor Wiadomość
Ajdana
PostWysłany: Czw 17:26, 19 Wrz 2013    Temat postu: yzdAoNLFwgx

Okay I'm convdncei. Let's put it to action.
kresowiak
PostWysłany: Śro 19:19, 11 Sie 2010    Temat postu:

.
Polskie kresy na płytach dvd
@@@

Trwający ponad 80 minut film pt: "Wilno z okna na Szkaplernej" pokazuje wędrówkę rodowitej wilnianki, która po śmierci ojca, jako kilkuletnie dziecko, w 1954 z matką wyjechała na Ziemie Zachodnie.

Po ponad 50 latach wróciła do Wilna i razem ze stryjecznym bratem zaczęła szukać śladów młodości jej rodziców i krewnych oraz swojego dzieciństwa.

Tak jak miała szczęście odkryć, że jej stryj nie zginął w bombardowaniu Baranowicz w czasie wojny, a po jej zakończeniu ożenił się i wyjechał w 1945 r. do Polski, tak - dzięki pomocy rektora kościoła NMP Na Piaskach w Wilnie - odnalazła groby ojca i brata oraz dom na ul. Szkaplernej, w którym mieszkała jako dziecko.

Film, nagrany w nowoczesnym formacie ekranowym (16:9), pokazuje wędrówkę po cmentarzach, starych uliczkach i zaułkach Wilna, fragmenty liturgii w Kościołach i cerkwiach, a przede wszystkim w kościele franciszkańskim i kaplicy Matki Boskiej Ostrobramskiej.





Szczegółowe informacje i zamówienia:

sokal2@wp.pl
tel.660-332-172



@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


Film DVD dla Ciebie

Na filmie dvd (28 minut w formacie ekranowym 16:9)
niesamowita historia ludzi i cudownego obrazu
Matki Boskiej Łaskawej z Tartakowa k/Sokala w woj. Lwowskim



kilka fotek z tego filmu na stronie:
www.rodowy.pl/lukawiec


Zamówienia proszę składać pod adresem:

sokal2@wp.pl

lub telefonicznie: 94-340-60-06


@@@@@@@@@@@@@@@@


Cytat:
Sokal i kresy nad Bugiem - dvd




O czym jest film?

Przepiękne są wnętrza cerkwi obrządku grecko-katolickiego, m.in. św. Piotra i Pawła oraz św. Mikołaja, w której B.Chmielnicki brał ślub.

Sporo miejsca zajmuje pobyt w ruinach pałacu Potockich i czynnym już od 2004 r. kościele rzymsko-katolickim i cerkwi w Tartakowie.

W maju 2007 r. odbyła się w tym kościele Msza św. w dwóch językach: polskim i ukraińskim. Normalnie raz w tygodniu przyjeżdża ksiądz z Czerwonogradu (dawniejszy Krystynopol) i odprawia nabożeństwa w języku ukraińskim.

Na pewno duże wrażenie zrobią ujęcia klasztoru Bernardynów (obecnie znajduje się w nim ciężkie więzienie) oraz piękne widoki starego miasta i cmentarza w Sokalu. Wszystko jest uzupełnione rozmowami z mieszkańcami sokalszczyzny w języku polskim i ukraińskim.

Fragmenty filmu można obejrzeć po kliknięciu na linki:

Sokal k/Lwowa - intro do filmu:
http://rodowy.pl/video/sokal_intro.WMV

Sokal k/Lwowa -cerkiew pw. św.Piotra i Pawła:
http://rodowy.pl/video/cerkiew_pp.WMV

Zabuże k/Sokala - cerkiew pw. św. Michała Archanioła:
http://rodowy.pl/video/cerkiew_zab.WMV

Czas trwania filmu = 70:00 minut

Informacje i zamówienia:

sokal2@wp.pl
tel.660-332-172
tatpitak
PostWysłany: Śro 22:19, 07 Lip 2010    Temat postu: Moja historia zaczęła się w 1954 r.

Моя история началась в 1954 году, когда 7-летним ребенком вместе с мамой-вдовой (полькой) и двумя родными я выехала в Польшу, т.к. мой отец умер в 1953 году и у нас не было уже других родных.

Через неделю после приезда в Польшу умер мой 5-летний брат.
Через несколько лет мама и сестра вышли замуж и поменяли фамилию Я была удочерена отчимом и мне дали его фамилию.

С 1954 года не я была в Вильнюсе.
Так получалось, что вначале хотелось посетить западные страны. Когда в этом году решили с мужем ехать в Вильнюс, я начала в Интернете искать контакты.

Поместила на сайте свою историю:
«Меня зовут Татьяна Федосихин. Мой отец Леонид Федосихин – инженер, изобретатель умер 1953 году. Отец имел брата Павла, который по нашим данным погиб во время бомбардировки в Барановичах».

На мое сообщение ответила Беата Федосихин из Польши – внучка дяди Павла.
Оказалось, что дядя Павел не погиб, сразу после войны он женился на польке Марии Станишевской и уехал в Польшу.
Жил 95 лет, имел 2 сыновей и 2 внуков.
С дядей, к сожалению, я уже не встретилась, он умер в 2005 году – слишком поздно я занялась поиском.

Дядя после войны искал моего отца Леонида Федосихина, но в Красном Кресте получил ответ, что его брат умер, а вдова с детьми уехала в Польшу и поменяла фамилию.
Как видите на моем примере, чудеса бывают.
В июле этого года мы с мужем, новобриобретенным двоюродным братом Федосихиным и его женой были в Вильнюсе в поиске своих корней.

Но это уже следующая история и следующее мое счастье, о котором, если захотите, вновь напишу.
Татьяна Питак из семьи Федосихин.
31.01.2010

Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group